കൈമുക്കല്
കിള്ളിക്കുറിശ്ശിമംഗലത്തു നിന്നിരു വിപ്രര് ഏറെ പെരുമയെഴും ശുകപുരത്തെത്തി; ദക്ഷിണാമൂര്ത്തിയെ ഭജിക്കുവാനായാ സോദരര് കുളിയും ജപവുമായ് പാര്ത്തു വന്നു.. ചാരെയെഴുന്നോരില്ലത്തു വാഴുന്നൊരു കൊച്ചു പെണ്കിടാവിന് സ്പര്ശനത്താലന്നൊരിക്കല് പാതിത്യം വന്നു ഭവിച്ചെന്നു നിശ്ചയിച്ചു മറ്റുള്ളോര് ചാക്യാരായിക്കൊള്കിനിയെന്നോതിയ നേരം സാത്വികനാകിയ ജ്യേഷ്ഠസോദരന് തന്നുടെ നിരപരാധമുറപ്പിക്കാന് 'കൈമുക്കല് 'തന്നെ യുപാധിയെന്നങ്ങുറച്ചു; സംശയം തീരാതിരുന്നൊ- രനിയന് ചാക്യാരാകാമെന്നുമങ്ങുറപ്പിച്ചു നൂനം! സത്യം തെളിയാതിരിക്കുകില് നായടിയായിപ്പോവാതെ ചാക്യാരായ് കാലം കഴിച്ചു കൊള്ളാമെന്നു നിനച്ചു പാവം ഓത്തിനു വന്നൊരു ബ്രാഹ്മണശ്രേഷ്ഠനങ്ങനെ കൂത്തറിയാത്തൊരു ചാക്യാരായതും കാലത്തിന് കളി! കൈമുക്കി സത്യം തെളിയിക്കുവാനായി രാജാവിന് സമ്മതം കാത്തു നിന്നാ ജേഷ്ഠസോദരനേറെക്കാലം ഒടുവില് ശുചീന്ദ്രത്തു പോയിട്ടാ സന്നിദ്ധിയില് സത്യം തെളിയിക്കേണ്ട കാലമാഗതമായ് സാക്ഷീ ഗണപതി തന്ചാരെ, തിളയ്ക്കുന്ന നെയ്യില് കിടന്നു തിളങ്ങും വെള്ളിക്കാളയെ തന് കരം കൊണ്ടു വെള്ളത്തില് നിന്നെന്നപോലെയാ