വിട പറയാത്ത ഓര്മ്മകള്
ചിലയാളുകള് വിട പറഞ്ഞു പോയാലും അവരുടെ ഓര്മ്മകള് നമ്മോടു കൂടെയുണ്ടായിരിക്കും. അവര് അകാലത്തില് പോയി എന്നറിഞ്ഞപ്പോള് എനിക്ക് വലിയ ആശ്ചര്യമോ വേദനയോ തോന്നിയില്ല എന്നതാണ് സത്യം. അവരുടെ ആരോഗ്യസ്ഥിതിയെക്കുറിച്ചുള്ള വാര്ത്തകള് ഒന്നും തന്നെ ആശയ്ക്ക് വക നല്കിയിരുന്നില്ല എന്നതു കൊണ്ടാവാം അങ്ങനെ ഒരു പ്രതികരണം. എന്നിരുന്നാലും കുറച്ചു കാലം മുന്പ് അവരുടെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടയാളുകളോട് 'ഏയ് കുഴപ്പമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല; എല്ലാം ശരിയാവും' എന്ന പൊള്ള വാക്കുകള് പറയാന് ഞാന് മടിച്ചില്ല. ഏറെ ദിവസത്തെ ആശുപത്രി വാസത്തിനു ശേഷം അവര് മരിച്ച വിവരം അറിഞ്ഞപ്പോള് ഒരു നിസ്സംഗതയാണ് ആദ്യം തോന്നിയത് - എല്ലാം വരുത്തി വെച്ചതല്ലേ? ഒരളവു വരെ സ്വയം വരുത്തിവെച്ച മരണം! അതില് പരിതപിക്കുന്നത് എന്തിനാണ്? ആര്ക്ക് വേണ്ടിയാണ്? അറിയില്ല. അവര്ക്ക് ചുറ്റുമുള്ളവര്ക്കും ഒരു തരം വേദനിപ്പിക്കുന്ന ശ്വാസംമുട്ടലില് നിന്നുള്ള രക്ഷയായിരിക്കാം ഈ മരണം - അറിയില്ല. അല്ലെങ്കിലും അതെക്കുറിച്ചൊക്കെ അഭിപ്രായം പറയാന് ഞാനാര്??? നിര്വികാരതയോടെയാണ് ആ മരണ വാര്ത്ത ശ്രവിച്ചതെങ്കിലും ഇപ്പോള്, ആഴ്ചകളും മാസങ്ങളും കഴിഞ്ഞപ്പോള്, എന്