e-മഷി ലക്കം 4 - വിശകലനം

നിരൂപണം ഒരു കലയാണ്‌..; എനിക്കത് വലിയ വശമൊന്നുമില്ല. എങ്കിലും e-മഷിയെക്കുറിച്ച് ഒരു വിശകലനം വേണം എന്ന നിരന്തരമായ ആവശ്യം വന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം അതിനു മുതിരുകയാണ്. ഇത് പൂര്‍ണ്ണമല്ലെങ്കില്‍, പക്വമല്ലെങ്കില്‍ ക്ഷമിക്കുക. ഈ കല ഞാന്‍ സ്വായത്തമാക്കി വരുന്നതേയുള്ളൂ...

ഇനി കാര്യത്തിലേക്ക് കടക്കാം...

ഓരോ ലക്കം പിന്നിടുമ്പോഴും e-മഷി കൂടുതല്‍ നന്നാവുകയാണ് എന്നതില്‍ തര്‍ക്കമില്ല. പ്രത്യേകിച്ചും ഇതിലെ രചനകള്‍ നമ്മുടെ ഇടയിലെ സാധാരണ ബ്ലോഗ്ഗര്‍മാരുടേതാണ് എന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യം പരിഗണിക്കുമ്പോള്‍!.; ഇത് പറയാന്‍ കാരണം e-മഷിയിലെ  രചനകള്‍ സാഹിത്യലോകത്തെ പ്രഗത്ഭരായ വ്യക്തികള്‍ എഴുതിയവയല്ല; ഇവ എന്നെയും നിങ്ങളെയും പോലെ ബ്ലോഗിനെയും എഴുത്തിനേയും സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു പറ്റം സുഹൃത്തുക്കളുടെ രചനകളാണ്. ഇക്കാര്യം മനസ്സില്‍ വെച്ചുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് ഈ വിലയിരുത്തല്‍...... എന്ന് പ്രത്യേകം പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ... അപ്പോള്‍ തുടങ്ങട്ടെ?

എഡിറ്റോറിയലില്‍ വിവര സാങ്കേതിക വിദ്യയെക്കുറിച്ച് പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നത് വായിച്ചപ്പോള്‍ അതിനെക്കുറിച്ച് എന്തെകിലും ഒരു ലേഖനം ഉണ്ടാകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചു. അതുണ്ടായില്ല... എങ്കിലും പ്രസക്തമായ ഒരു വിഷയത്തിലേക്ക് ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞുവെന്നു പറയാം.

കുമാരന്‍റെ 'new media new fans' എന്ന രചന ഒരേ പോലെ ചിരിപ്പിക്കുന്നതും ചിന്തിപ്പിക്കുന്നതുമാണ്... ആസ്ഥാന ബ്ലോഗ്ഗര്‍ എന്ന് സ്വയം വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരാളുടെ ആശാഭംഗവും അയാള്‍ക്ക് കിട്ടുന്ന തിരിച്ചടിയും നന്നായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു...ഇതില്‍ പറഞ്ഞ പോലെ കമന്റുകളും ലൈക്കുകളും കിട്ടാന്‍ വേണ്ടി ചിലര്‍ കാണിക്കുന്ന അഭ്യാസങ്ങളില്‍ പലതും ശരിയാണെന്ന് സമ്മതിക്കാതെ തരമില്ല...

ഷാജഹാന്‍ നന്മണ്ടയുടെ 'പ്രിയ നഗരത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര'യിലെ പ്രമേയം നന്ന്. എന്നിരുന്നാലും വായനാസുഖം പലയിടത്തും നഷ്ടപ്പെട്ട പോലെ. നഗരത്തെ കുറിച്ചും ഭൂമിയെക്കുറിച്ചും വിവരിച്ചത് പലയിടത്തും  അനാവശ്യമായി തോന്നി. നാദിറിന്‍റെ കഥ എന്തിനു പറഞ്ഞു, അതില്‍ ഒരപൂര്‍ണ്ണത തോന്നി. ജസിന്ത എന്ന കഥാപാത്രം പെട്ടന്ന് എവിടെ നിന്ന് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു? 'നഗരത്തെ വീര്‍പ്പു മുട്ടല്‍ അനുഭവപ്പെടുത്തുമെങ്കിലും'  എന്നിങ്ങനെ പറയേണ്ട ആവശ്യമുണ്ടോ എന്നും തോന്നി. വളരെ നല്ല ഒരു കഥ ആവശ്യമില്ലാതെ വലിച്ചു നീട്ടിയ പോലെയൊരു തോന്നല്‍ ഉളവാക്കി. അക്ഷരത്തെറ്റുകള്‍ ഒന്നും കണ്ടില്ല എന്നത് വളരെ ശ്രദ്ധേയമായി. നല്ല കഥകള്‍ പറയാന്‍ കഴിവുള്ള ഒരെഴുത്തുകാരന്‍ തന്നെയാണ് എന്ന് പറയേണ്ടിരിക്കുന്നു.

അനിതാ കാപ്പാടന്‍ ഗോവിന്ദന്റെ കഥ 'കാത്തിരുന്നൊരാള്‍' തികച്ചും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒരു പ്രമേയമാണ് തുറന്നു തരുന്നത്. അത് അഭിനന്ദനീയം തന്നെ. എങ്കിലും ആ കഥ എവിടെയും എത്താതെ നിറുത്തിയപ്പോള്‍ ഈ കഥ പറഞ്ഞതെന്തിന് എന്നൊരു ചോദ്യം ഉള്ളില്‍ നിന്നും വന്നു. തുടക്കം വളരെ നന്നായി, പിന്നെ കഥ അവസാനിപ്പിക്കാന്‍ ധൃതിയായിട്ട് അതിനെ എങ്ങിനെയെങ്കിലും അവസാനിപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ് എഴുത്തുകാരി. അത് ആസ്വാദനത്തേയും ബാധിച്ചു.

സജിത രമണന്‍റെ 'മടക്കയാത്ര' വായിച്ചപ്പോള്‍ ഒരു അത്യന്താധുനിക പെയിന്റിംഗ് കണ്ട പോലെയാണ് തോന്നിയത്. ആശാനെക്കുറിച്ചു കഥാകാരിക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല എന്ന തോന്നലാണ് ആദ്യം ഉണ്ടായത്. പക്ഷെ, ആശാന്‍റെ മനോവികാരങ്ങള്‍ പലയിടത്തും വിശദീകരിച്ചിരിക്കുന്നു... എന്തൊക്കെയോ പറയണമെന്നുണ്ട്, പക്ഷെ ചിന്തകള്‍ അവിടവിടെയായി  ചിതറിപ്പോയിരിക്കുന്നു. സമൂഹത്തില്‍ ഇന്നും നിലനില്‍ക്കുന്ന അന്ധവിശ്വാസങ്ങളെ തുറന്നു കാണിക്കാന്‍ ആശാന്‍ ഒരുപാധിയാകും എന്ന് കരുതിയെങ്കിലും അതുണ്ടായില്ല..വായിച്ചു തീര്‍ന്നപ്പോള്‍ കൂടുതല്‍ ആശയക്കുഴപ്പമായി. ചിലയിടങ്ങളില്‍ അക്ഷരത്തെറ്റുകളും കാണുകയുണ്ടായി. ആശാന്‍റെ വ്യക്തമായ ചിത്രം മാത്രം വായനക്കാരില്‍ ശേഷിക്കുന്നു...

ഫാഇസ് കിഴക്കേതിലിന്‍റെ 'എന്‍റെ വിരുന്നുകാരന്‍' എന്ന കവിത നഷ്ട പ്രണയത്തെ കുറിച്ച് പറയുന്നു. കേട്ടു പഴകിച്ച ഈ പ്രമേയത്തില്‍ നിന്ന് വായനക്കാരന് കൂടുതലൊന്നും കിട്ടിയില്ലെങ്കില്‍ അത്ഭുതമൊന്നുമില്ല... വ്യര്‍ഥമായ കാത്തിരിപ്പിന്‍റെ ലാഞ്ഛന അതില്‍ കണ്ടു.

ശ്രീനന്ദന്‍റെ 'ഓര്‍മ്മപ്പൂക്കള്‍' വീണ്ടും പ്രണയത്തെക്കുറിച്ച് തന്നെയാണ് പ്രതിപാദിക്കുന്നത്. കൌമാര പ്രണയവും നഷ്ടങ്ങളും, പുതു പ്രണയം നാമ്പിട്ടതുമെല്ലാമാണ് പ്രമേയം.  ഒരിക്കലും വാടാത്ത സൂര്യകാന്തിപ്പൂക്കള്‍ പോലെ ആദ്യ പ്രണയം മനസ്സില്‍ കൊഴിയാതെ നില്‍ക്കുമെങ്കിലും സഹധര്‍മിണിയാകുന്ന ചെമ്പനീര്‍പ്പൂ തന്നെയാണ് ജീവിതത്തിന് മാറ്റ് കൂട്ടുന്നത് എന്നൊരു ധ്വനി ഈ കഥയില്‍ കണ്ടു.

'ഭൂമി വിധിക്കുന്ന നേരം' എന്ന പ്രവീണ്‍ കാരോത്തിന്‍റെ കവിത ഒരു ഗദ്യ കാവ്യം ആണെന്ന് വേണം പറയാന്‍!; വിതയ്ക്കുന്നതേ കൊയ്യൂ എന്ന സന്ദേശം പകരുന്ന ഈ കവിത ഇന്ന് വ്യാപകമായി നടക്കുന്ന ചൂഷണങ്ങളെക്കുറിച്ച് പറയുന്നു. ചുറ്റും നടക്കുന്ന ഒരു വിധം എല്ലാ തിന്മകളെയും തുറന്നു കാണിക്കുന്ന ഈ കാവ്യം സമൂഹത്തിന്‍റെ നേരെ കാണിക്കുന്ന ഒരു കണ്ണാടിയാണ്.

മുഹമ്മദ്‌ സാലിഹ് രചിച്ച 'മരണ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ്' വ്യത്യസ്തമായ ഒരു കഥയാണ്. എങ്കിലും ദുരന്തത്തില്‍ അവസാനിച്ച ഈ കഥ വായിച്ചു കഴിയുമ്പോള്‍ നഷ്ടങ്ങളും കോട്ടങ്ങളും മാത്രമാണോ ജീവിതം എന്ന് ചോദിച്ചു പോകുന്നു... ക്ഷണികമായ ഈ ജീവിതത്തില്‍ പലതിനു വേണ്ടിയുമുള്ള നെട്ടോട്ടത്തില്‍ നമുക്ക് നഷ്ടമാവുന്നത് നമ്മെ തന്നെയാണെന്ന് ഓരോര്മ്മിപ്പിക്കല്‍ കൂടിയാണ് ഈ കഥ എന്നും പറയാം.

'മലാല യുസുഫ് സായി' എന്ന ലേഖനത്തിലൂടെ മുഹമ്മദ്‌ സഗീര്‍ പണ്ടാരത്തില്‍ ലോക ജനതയുടെ മുഴുവന്‍ കണ്ണിലുണ്ണിയായി മാറിയ മലാലയെ കൂടുതല്‍ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു. ലോകത്ത് നടക്കുന്ന ഭീകര പ്രവര്‍ത്തങ്ങളില്‍ നിന്നും പിഞ്ചു കുട്ടികള്‍ക്ക് പോലും രക്ഷയില്ലെന്ന നഗ്ന സത്യം നാം കൂടുതല്‍ ശക്തമായി തിരിച്ചറിയുന്നു...

ഷിറാസ് കാദറിന്‍റെ മൂന്ന് കവിതകള്‍ - നിനവ്, കനവ്,  അറിവ് - പതിവ് രീതിയില്‍ അല്ലാതെ ഒരു വ്യത്യസ്ത രീതിയില്‍ പറയുന്നതും പ്രണയത്തെ ക്കുറിച്ചും പ്രണയിനിയെക്കുറിച്ചുമാണ്... നീട്ടി വലിച്ചെഴുതാതെ ചുരുങ്ങിയ വരികളില്‍ ഒതുക്കി എന്നതാണ് ഇവയുടെ പ്രത്യേകത.

ഡോ. അബ്സാര്‍ മുഹമ്മദിന്‍റെ ആരോഗ്യ പംക്തി എന്നത്തെയും പോലെ വിജ്ഞാനപ്രദമാണ്. ആയുര്‍വേദത്തിലും കാന്‍സര്‍ പോലെയുള്ള മാരക രോഗങ്ങള്‍ക്ക് പ്രതിവിധി ഉണ്ടെന്ന അറിവ് പലര്‍ക്കും പുതുമയാകും...

രാജേഷ് ചന്നാറിന്‍റെ 'ഒറ്റ മരം' വിഷയത്തിന്‍റെ വ്യത്യസ്തത കൊണ്ട് ശ്രദ്ധേയമായി. നാം പ്രകൃതിയോട് ചെയ്യുന്ന ക്രൂരതയും ഇതിലൂടെ കാണാം...

ജോമി അബ്രഹാമിന്‍റെ 'ക്ഷീരം' എന്ന ലേഖനം കര്‍ഷകന്‍റെ ലോകം എന്ന വിഭാഗത്തിലാണ്. കാലി വളര്‍ത്തലിനെക്കുറിച്ച് വളരെ വിശദമായി പറഞ്ഞ ഈ ലേഖനം പാലുല്പാദന-വിതരണങ്ങളെക്കുറിച്ച് അധികം പ്രതിപാദിച്ചു കണ്ടില്ല. അവിടവിടെയായി കുറച്ചു അക്ഷരപ്പിശകുകളും ഈ ലേഖനത്തില്‍ കണ്ടു.

എന്‍റെ കവിത എന്ന തലക്കെട്ടില്‍ മാത്യൂസ് ഡേവിഡ്‌ എഴുതിയ കവിത സത്യത്തില്‍ എന്തിനെക്കുറിച്ചാണ് എന്ന് മനസ്സിലായില്ല. അതിലെ പല പ്രയോഗങ്ങളും പരസ്പര വിരുദ്ധങ്ങളും അര്‍ത്ഥശൂന്യവുമായി തോന്നി - പ്രത്യേകിച്ചും 'എന്‍റെ ബീജങ്ങളുടെ പൂര്‍വരോധനം
പലിശപടികാരന്‍റെ പേനത്തുമ്പിലും
നദികളൊക്കെ വരണ്ടു പോകട്ടെ
പ്രളയമിങ്ങനെ കവിഞ്ഞു പോരട്ടെ' എന്നീ വരികള്‍!....!; അക്ഷരത്തെറ്റുകളും കടന്നു കൂടിയിരിക്കുന്നു.

പ്രവീണ്‍ ശേഖറിന്‍റെ ചലിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങള്‍ പ്രശസ്ത കഥ 'ബ്ലാക്ക് ബ്യൂട്ടി'യെ ആസ്പദമാക്കി എടുത്ത സിനിമയെക്കുറിച്ചാണ്. ഇതില്‍ സിനിമയുടെ കഥയും ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളെയും കുറിച്ച് പറഞ്ഞതൊഴിച്ചാല്‍ സിനിമയുടെ സാങ്കേതിക വശങ്ങളെക്കുറിച്ച് ലേഖകന്‍ കാര്യമായൊന്നും പ്രതിപാദിച്ചു കണ്ടില്ല. സിനിമയെകുറിച്ചാണോ നോവലിനെ കുറിച്ചാണോ പറയുന്നത് എന്ന് ഒരു സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ സംശയവും തോന്നി! ഈ കഥയുടെ പ്രത്യേകത മൂലമാവാം അത്!

അങ്ങിനെ ആകെ മൊത്തം എടുത്താല്‍ വലിയ തരക്കേടില്ലാത്ത രചനകളാണ് e-മഷിയില്‍.; പ്രമേയങ്ങള്‍ വ്യത്യസ്തമായാല്‍ നന്ന് എന്നൊരു അഭിപ്രായം ഉണ്ട്. വെറും പ്രണയവും, നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങളും മാത്രമല്ലാത്ത ചില വിഷയങ്ങളും ഉള്‍ക്കൊള്ളിച്ചാല്‍ നല്ലതെന്ന് തോന്നുന്നു.

ലേ ഔട്ടും ചിത്രങ്ങളും മൊത്തത്തില്‍ നന്നായിരിക്കുന്നു. മുന്‍ ലക്കങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് അക്ഷരത്തെറ്റുകള്‍ വളരെ കുറവാണ് എന്നത് നല്ലൊരു ലക്ഷണമായി കരുതുന്നു. ചില സ്ഥിരം പംക്തികള്‍ - ബ്ലോഗ്‌ പരിചയം, പ്രശസ്തരായ എഴുത്തുകാരെ പരിചയപ്പെടുത്തുക, ടെക്നോളജി സംബന്ധിച്ച സംശയ നിവാരണം (ചോദ്യോത്തരങ്ങള്‍)) ; അല്ലെങ്കില്‍ ഒറ്റ പേജ് ലേഖനം), പുസ്തക പരിചയം, നല്ല മലയാളം തുടങ്ങിയവ ഉള്‍പ്പെടുത്തിയാല്‍ കൂടുതല്‍ അറിവും വായനക്കാര്‍ക്ക് പകര്‍ന്നു കിട്ടും എന്ന ഒരു നിര്‍ദ്ദേശവും കൂടി എഡിറ്റോറിയല്‍ ബോര്‍ഡ്‌ മുന്‍പാകെ സമര്‍പ്പിക്കുന്നു...

PS: കഴിയുന്നത്ര നിഷ്പക്ഷമായി അവലോകനം ചെയ്യാന്‍ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നിരിക്കിലും ഈ എഴുത്തില്‍ എന്തെങ്കിലും ന്യൂനതകള്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ അതെന്‍റെ അറിവില്ലായ്മയായി കരുതി ക്ഷമിക്കുമല്ലോ. എഴുത്തിനെ മാത്രമാണ് അവലോകനം ചെയ്യുന്നത്, എഴുത്തുകാരനെ/കാരിയെ അല്ല എന്ന് പ്രത്യേകം ഓര്‍ക്കുമല്ലോ!