നമ്മള്
നീയൊന്നു ചിരിച്ചാലെന്
മനസ്സിലും നിറയുന്നു മോദം;
നിന്നാര്ത്തികളെന്നിലും
നിറപ്പൂ വേദന തന് മുള്ളുകള് ...
ജന്മം കൊണ്ടു നീയെനിക്കന്യ-
നെന്നാകിലും, കര്മ്മം കൊണ്ടു
നീയെന് സോദരനായ് മാറിയ-
തെന്നെന്നു ഞാനറിഞ്ഞീല...
ആത്മ ബന്ധത്തിന് തീച്ചൂളയില്
വെന്തുറച്ച സ്നേഹമാമിഷ്ടിക
കൊണ്ടു നമ്മള് പടുതുയര്ത്തീ
നിസ്വാര്ത്ഥ സ്നേഹത്തിന് സാമ്രാജ്യം
ഭൂമിയിലൊരു സ്പന്ദനം ബാക്കി-
യുണ്ടാകും കാലമതു വരേയ്ക്കും
നമ്മുടെ സാഹോദര്യത്തിന് മാനങ്ങള്
തിളങ്ങി നില്ക്കട്ടേ അവനീ തലത്തില്
പുതു തലമുറയീ അതുല്യ സ്നേഹത്തിന്
അലയടികളാല് മുഖരിതമായിടട്ടെ;
സ്നേഹമാണഖിലസാരമൂഴിയിലെ-
ന്നൊരിക്കല് കൂടി മാലോകരോതിടട്ടെ!!!
ചിത്രത്തിന് കടപ്പാട്: ഗൂഗിള് ഇമേജ്
സ്നേഹമാണഖിലസാരമൂഴിയില്....
ReplyDeleteഅതേ, ഒരിറ്റു സ്നേഹമെങ്കിലും ഇല്ലാതെ ജീവിക്കുക അസാദ്ധ്യം
Deleteസൌഹൃദം വിജയിക്കട്ടെ ,സാഹോദര്യം വളരട്ടെ...
ReplyDeleteനന്ദി അനീഷ്...
Deleteസ്നേഹവും സാഹോദര്യവും എന്നുമെന്നും നിലനില്ക്കട്ടെ!
ReplyDeleteനല്ല ചിന്തകള്
ആശംസകള്
ആ പ്രാര്ത്ഥന തന്നെ എന്നും മനസ്സില് ...
Deleteഭാരതം എന്റെ രാജ്യമാണ്
ReplyDeleteഎല്ലാ ഭാരതീയരും എന്റെ സഹോദരീസഹോദരന്മാരാണ്.
സ്കൂളിലെ പ്രതിജ്ഞ ഓര്മ്മ വന്നു കേട്ടോ ഇത് വായിച്ചപ്പോള്
:) അതിന്റെ ശരിയായ അര്ത്ഥമറിയാതെയായിരുന്നു ആദ്യം ഞാനും പറഞ്ഞിരുന്നത് - ഇപ്പോള് ആ വാക്കുകള്ക്ക് കൂടുതല് തിളക്കം കൈവന്നിരിക്കുന്നു...
Deleteനന്നായി... സ്നേഹമാണ് അഖില.....
ReplyDeleteനന്ദി നിധീഷ് - സ്നേഹം തന്നെയാണ് അഖിലസാരമൂഴിയില്
Deleteനന്മയുള്ള കവിത.
ReplyDeleteവരികള്ക്ക് കുറച്ചുകൂടെ ഒഴുക്കാവാമായിരുന്നു.
നന്ദി ജോസ് - ഇനി ശ്രദ്ധിക്കാം - ഇത് പെട്ടന്ന് എഴുതി പോസ്റ്റ് ചെയ്തതാ...
Deleteനീയും ഞാനും എന്ന വേര്തിരിവില്ലാതെ നമ്മള് എന്ന ഒരുമയായിരിക്കട്ടെ എന്നും...
ReplyDeleteനന്ദി ശ്രീ - വേര്തിരിവുകള് അലിഞ്ഞില്ലാതെയാവുന്ന ഒരു നല്ല കാലം വരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാം...
Deleteപുതു തലമുറയില് ഈ സ്നേഹം അന്യാധീനപ്പെട്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു..
ReplyDeleteമനസ്സില് തട്ടുന്ന വരികള്..,.. ആശംസകള് നിഷാ
നന്ദി പദ്മ - അടുത്ത തലമുറയിലേക്ക് ഈ സ്നേഹം പകര്ന്നു നല്കാന് നമുക്ക് കഴിയട്ടെ....
Deleteഇഷ്ടമായി
ReplyDeleteനന്ദി - സന്തോഷം!
Delete