തുഞ്ചന്‍പറമ്പ് ബ്ലോഗ്‌ മീറ്റ്‌ - ഒരു പിടി നല്ല ഓര്‍മ്മകള്‍

ഇതാദ്യമായാണ് ഞാന്‍  ഒരു ബ്ലോഗ്‌ മീറ്റില്‍ പങ്കെടുത്തത്. മീറ്റിന് പോകുമ്പോള്‍ അവിടെ കണ്ടുമുട്ടാവുന്ന പലരേയും പേര് പറഞ്ഞാലെങ്കിലും ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയും എന്ന ഒരു തോന്നലുണ്ടായിരുന്നു. ബ്ലോഗിംഗ് രംഗത്ത് അത്ര സജീവമല്ലെങ്കിലും ചുരുക്കം ചില ചര്‍ച്ചകളിലും മറ്റും പങ്കു ചേരാനും പലരുമായി സംവദിക്കാനും കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ജോലിത്തിരക്കും മറ്റുമായപ്പോള്‍ എഴുത്ത് നന്നേ കുറഞ്ഞു. വായനയും... അതില്‍ നിന്നെല്ലാം ഒരു മാറ്റം വരണം, എഴുതണം, അതിലേറെ വായിക്കണം എന്നൊക്കെ നിനച്ചിരിക്കുന്ന നേരത്താണ് തുഞ്ചന്‍ പറമ്പിലെ മീറ്റിന്റെ കാര്യങ്ങള്‍ അറിയുന്നതും കഴിയുമെങ്കില്‍ പങ്കെടുക്കണം എന്ന്‍ തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്തത്. എന്നാലും  മീറ്റിന് ഏതാനും ദിവസങ്ങള്‍ ബാക്കിയുള്ളപ്പോള്‍ വരെ ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്താന്‍ എന്തുകൊണ്ടോ മടിച്ചിരുന്നു. മീറ്റിന് മൂന്നാലു ദിവസങ്ങള്‍ ബാക്കി നില്‍ക്കേ സാബു (കൊട്ടോട്ടി) വിളിക്കുകയും തീര്‍ച്ചയായും വരണം എന്ന്‍ ഒരിക്കല്‍ കൂടി നിര്‍ബന്ധിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോള്‍ അന്നത്തെ എറണാകുളം യാത്ര വൈകീട്ടത്തേയ്ക്ക് മാറ്റുകയും രാവിലെ തുഞ്ചന്‍ പറമ്പില്‍ എത്തുകയും ചെയ്തു.

അന്‍വര്‍ ഇക്കാക്കും അബ്സാറിനുമൊപ്പം 

അവിടെ എത്തിയപ്പോള്‍ ആദ്യം കണ്ടത് ‘അബസ്വരനെ’ തന്നെ! രണ്ടുമൂന്നു കൊല്ലങ്ങളായി ഓണ്‍ലൈനില്‍ സ്ഥിരം ആശയവിനിമയം നടത്താറുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഇതാദ്യമായാണ് നേരില്‍ കാണുന്നത്. അപരിചിതത്വം ഒട്ടുമില്ലെങ്കിലും ഔപചാരികമായി പരിചയപ്പെട്ടു. പിന്നെ കണ്ടത് ഷെരിഫ് ഇക്കയെ ആണ്. ഓണ്‍ലൈനില്‍ കണ്ടു പരിചയിച്ച മുഖങ്ങളില്‍ ഒന്ന് – ശകലം ശങ്കയോടെയാണ് ആള്‍ അത് തന്നെയല്ലേ എന്ന് പറഞ്ഞത്. രജിസ്ട്രേഷന്‍ ഡെസ്കില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ പലരെയും കണ്ടു – മിക്കവരും പരിചയമില്ലാത്തവര്‍. അപ്പോഴാണ്‌ അന്‍വര്‍ ഇക്ക അവിടെ എത്തിയത്. പല തവണ ഫോണില്‍ സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇക്കയെ നേരിട്ട് കാണുന്നത് ഇതാദ്യം! സന്തോഷത്തോടെ ഹസ്തദാനം ചെയ്ത് സൌഖ്യം അന്വേഷിച്ചു. അതിനിടയില്‍ സുധര്‍മ്മ ടീച്ചര്‍ വന്നു മനസ്സിലായില്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ‘.... ആളല്ലേ’ എന്ന്‍ ചോദിച്ചു. ‘അല്ല ഞാന്‍ സുധര്‍മ്മയാണ്’ എന്ന്‍ ടീച്ചര്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ദിവസവും കാണുന്ന മുഖങ്ങളില്‍ ഒന്ന് മനസ്സിലാകാതെ പോയതിലെ ജാള്യത എന്റെ മുഖത്ത്!

കാര്യപരിപാടികള്‍ ലളിതമായിരുന്നു. അകാലത്തില്‍ നമ്മെ വിട്ടുപോയ ബ്ലോഗര്‍മാരെ, പ്രത്യേകിച്ചും പലര്‍ക്കും പ്രിയങ്കരനായിരുന്ന മനോരാജിനെ ഓര്‍മ്മിച്ചു കൊണ്ട് പരിചയപ്പെടുത്തല്‍ തുടങ്ങി. എല്ലാവരും സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി. പേരുകളും മുഖങ്ങളും ഒരുമിച്ചപ്പോള്‍ മനസ്സിലെ പല രൂപങ്ങളും കൂടുതല്‍ തെളിഞ്ഞു. ഒപ്പം എത്ര കുറച്ച് ആളുകളെ മാത്രമേ എനിക്കറിയൂ എന്ന സത്യവും! എന്റെ ഊഴം വന്നപ്പോള്‍ എന്ത് പറയണം എന്നറിയില്ലായിരുന്നു... ഒടുവില്‍ ഇ-മഷിയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ സ്വന്തം കാര്യം പറയാനും സ്വന്തം ബ്ലോഗിന്‍റെ കാര്യം പറയാനും ഞാന്‍ മറന്നു! എന്‍റെ അടുത്തിരുന്നിരുന്ന രൂപ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഇക്കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഞാന്‍ പറയാതെ ബാക്കിവെച്ചു എന്ന്‍ അറിഞ്ഞത്! 

ഒന്നിലും പതറാതെ ...

എന്നാല്‍ ജയചന്ദ്രന്‍ മാഷ്‌ തന്റെ അനുഭവം പറഞ്ഞപ്പോഴും, അന്‍വര്‍ബാബു തന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോഴും ഓണ്‍ലൈന്‍ കൂട്ടായ്മകളുടെ ശക്തിയും വ്യാപ്തിയും എത്രത്തോളം ഉണ്ട് എന്ന് ആശ്ചര്യപ്പെടാതിരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. മാലിയിലെ ജയിലില്‍ നിന്ന് മോചിതനാവുന്നതില്‍ സോഷ്യല്‍ മീഡിയ വഹിച്ച പങ്കിനെക്കുറിച്ച് മാഷ്‌ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അതിന്റെ ഒരു ചെറിയ അംശമാണല്ലോ ഞാനും എന്ന് തോന്നി. വിവിധ കൂട്ടായ്മകളുടെ സഹായത്തോടെ വീട് വെക്കാനും ചികിത്സിക്കാനും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ അന്‍വര്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് നിറം പകരാന്‍ ഒരു ചെറിയ വര്‍ണ്ണപ്പൊട്ട് എന്റെ വകയും ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ എന്ന തോന്നല്‍ ചാരിതാര്‍ത്ഥ്യം പകര്‍ന്നു. അന്‍വറിനെ കണ്ടതാണ് ഈ മീറ്റിലെ നല്ല നിമിഷങ്ങളില്‍ ഒന്ന്! സോഷ്യല്‍ മീഡിയയും ഓണ്‍ലൈന്‍ കൂട്ടായ്മകളും വെറും നേരംപോക്ക് മാത്രമല്ല, നമ്മുടെ ജീവിതത്തിനു അര്‍ത്ഥം പകരുന്ന പല കാര്യങ്ങളും അതിലൂടെ നടക്കും എന്നതിന് തെളിവാണ് ഈ രണ്ടു പേരും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു.

ഉവ്വ്, ഇത്തരം വേദികളില്‍ പരസ്പരം പഴിചാരലും ആരോപണങ്ങളും അടിപിടികളും വിവാദങ്ങളും എല്ലാം ഉണ്ട് – ശരിയാണ്. എന്നാല്‍ അത് മാത്രമല്ല ഇവിടെയുള്ളത്. നമ്മുടെ കയ്യിലുള്ള ഒരു മാദ്ധ്യമത്തെ നല്ലതായോ ചീത്തയായോ നമുക്ക് ഉപയോഗിക്കാം എന്നേ പറയാനുള്ളൂ. അമിതമായ ഗ്രൂപ്പിസം സ്പര്‍ദ്ധ വളര്‍ത്തും എന്നത് ശരിയാണ്. എന്നാല്‍ മിക്കപ്പോഴും ഗ്രൂപ്പുകള്‍ തമ്മിലുള്ള ആരോഗ്യപരമായ മത്സരം എഴുത്തിനേയും മറ്റും മെച്ചമാക്കിയിട്ടുണ്ട് താനും. പലപ്പോഴും വ്യക്തിപരമായി തീരുന്നിടത്താണ് ഈ മത്സരങ്ങള്‍ അസഹനീയവും അതിര് വിട്ടതും ആയി മാറുന്നത്.

എന്തായാലും ഔപചാരികമായ പരിചയപ്പെടലിനു ശേഷം ഫോട്ടോ സെഷനും ഊണിനും മുന്‍പുള്ള വളരെ ചെറിയ ഒരിടവേളയില്‍ ചിലരുമായി വിശദമായ പരിചയപ്പെടല്‍ തരപ്പെട്ടു... ബഷീര്‍ സി. വി, ബീന ചേച്ചി, നിരക്ഷരന്‍, മനു നെല്ലായ, ഷാജി ഷാ, ശ്രുതി, പ്രിയ അങ്ങനെ പലരുമായി സംസാരിക്കാന്‍ സാധിച്ചു. മനോജേട്ടനെ ഇത് രണ്ടാം വട്ടമാണ് കാണുന്നത്. ഇതിനു മുന്പ് വിഡ്ഢിമാന്‍റെ പുസ്തകപ്രകാശനത്തിന് പോയപ്പോള്‍ കണ്ടിരുന്നെങ്കിലും പരിചയപ്പെടാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. ഇത്തവണ എന്തായാലും അതിനു സാധിച്ചു. അതു പോലെ തന്നെ വിധു ചോപ്ര കണ്ണൂര്‍, ഉസ്മാന്‍ പള്ളിക്കരയില്‍ എന്നിവരെയും പരിചയപ്പെട്ടു.

മീറ്റില് പങ്കെടുത്തവര്‍

സംഗീതും സംഗീതും ഉട്ടോപ്യനും

കൂടാതെ ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ മുന്തിയ വിഎഫ്എക്സ്-കാരനായ പിള്ളേച്ചന്‍, പല്ലുഡോക്ടറാണെങ്കിലും മികച്ച ഫോട്ടോഗ്രാഫര്‍ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഉട്ടോപ്യനും, മലയാളം ബ്ലോഗേഴ്സ് അഡ്മിന്‍ ആയിരുന്ന ബെഞ്ചിയുമായും ഒക്കെ സംസാരിക്കുവാന്‍ സാധിച്ചു. തമാശപറഞ്ഞും മറ്റും ആ നിമിഷങ്ങള്‍ സുന്ദരങ്ങളായി... എല്ലാവരേയും ഒന്നിച്ചു നിര്‍ത്തി ഫോട്ടോ എടുത്തു. അതുപോലെ തന്നെ ചെറിയ ചെറിയ കൂട്ടങ്ങളും പലയിടത്തും പല പോസുകളിലും ഫോട്ടോകള്‍ എടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു... ഉച്ചയൂണ്‍ തയ്യാറായി എന്ന അറിയിപ്പു കിട്ടിയതോടെ എല്ലാരും ഊട്ടുപുര ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.

അന്‍വര്‍ ഇക്കയും സാബുവും ഡോ ആര്‍ കെ തിരൂരും സംഗീതുമാരും ബാസിയും റഫീക്കും മുനീറുമെല്ലാം വിളമ്പാനും മറ്റും ഉല്സാഹത്തോടെ ഓടി നടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആദ്യത്തെ പന്തിയില്‍ തന്നെ വിഭവസമൃദ്ധമായ സദ്യ കഴിച്ച് മടങ്ങാന്‍ ഒരുങ്ങി – നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ! എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു മടങ്ങുമ്പോള്‍ ഏറെ കാലമായി കാണാതിരുന്ന ചിലരെ വീണ്ടും കണ്ട സംതൃപ്തിയായിരുന്നു എന്റെയുള്ളില്‍. കൂട്ടിനു വന്ന പ്രിയതമനും ഒട്ടും വിരസത അനുഭവപ്പെടാത്ത ഒരു നല്ല അനുഭവമായിരുന്നു ഈ മീറ്റ്‌.

തിരിച്ചെത്തി ഫേസ്ബുക്കില്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ മീറ്റ്‌ പരാജയമാണ് നഷ്ടമാണ് എന്നൊക്കെയുള്ള ധ്വനിയില്‍ ചില പോസ്റ്റുകളും മറ്റും കണ്ടു. ആരോപണങ്ങളും പ്രത്യാരോപണങ്ങളും മാത്രമല്ല, ഇതിലൊന്നും പങ്കെടുക്കാത്ത ആളുകളുടെ വക കമന്റുകളും. സത്യത്തില്‍ അതൊക്കെ കണ്ടപ്പോള്‍ സങ്കടം തോന്നി. അതില്‍ പങ്കെടുത്ത ആളുകള്‍ക്ക് സന്തോഷത്തിന്‍റെ കുറെ നിമിഷങ്ങള്‍ പ്രദാനംചെയ്ത മീറ്റ്‌ പരാജയമാണ് പ്രഹസനമാണ് എന്നൊക്കെ വിധിയെഴുതാന്‍ ചിലരെങ്കിലും ധൃതി കാണിച്ചില്ലേ? കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷത്തെക്കാള്‍ ആളുകള്‍ കുറവാണ്, നടത്തിപ്പുകാര്‍ക്ക് നഷ്ടം വന്നു എന്നൊക്കെയാണ് അവരുടെ ചില വാദങ്ങള്‍. വരാമെന്ന് ഉറപ്പു പറഞ്ഞ ആളുകള്‍ വന്നില്ലെങ്കില്‍ അതിനു സംഘാടകര്‍ എന്ത് പിഴച്ചു?

ബെഞ്ചി, അന്‍വര്‍ ഇക്ക, അബ്സാര്‍ എന്നിവരോടൊപ്പം

തുഞ്ചന്‍ പറമ്പില്‍ മീറ്റില്‍ പങ്കെടുത്ത ആള്‍ എന്ന നിലയില്‍ ഞാന്‍ ഏറെ സന്തോഷവതിയാണ്. ഏറെ കാലമായി കാണണം, പരിചയപ്പെടണം എന്ന്‍ കരുതിയ കുറെ ആളുകളെ കാണാനും അവരുമായി അല്‍പ നേരം പങ്കുവയ്ക്കാനും കഴിഞ്ഞു എന്നത് എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വലിയ കാര്യമാണ്. മീറ്റില്‍  പങ്കെടുത്ത ബഹുഭൂരിഭാഗം ആളുകള്‍ക്കും മീറ്റിനെ കുറിച്ചാലോചിക്കുമ്പോള്‍ ഉള്ളില്‍ സന്തോഷം തന്നെയാവും തോന്നുക എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. എന്‍റെ ഒരേയൊരു സങ്കടം അവിടെ വെച്ച് കാണാമെന്ന് കരുതിയ പലരെയും കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല എന്നതാണ്. പിന്നെ മുഴുവന്‍ സമയവും മീറ്റില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല എന്നതും ഒരു നിരാശയായി മനസ്സില്‍ അവശേഷിക്കുന്നു. അതിനാല്‍ തന്നെ അടുത്ത തവണ ഒരു മീറ്റുണ്ട് എന്നറിഞ്ഞാല്‍ ഒരു വിധം നിവൃത്തിയുണ്ടെങ്കില്‍ ഞാന്‍ അവിടെ എത്തിയിരിക്കും എന്ന്‍ പറയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.

ഇത്തരം ഒരു സംരഭത്തിന് മുന്‍കൈയെടുത്ത സാബുവിന് നന്ദി! ഒപ്പം ഈ മീറ്റിന്‍റെ വിജയത്തിനായി പ്രവര്‍ത്തിച്ച ആര്‍ കെ തിരൂര്‍, അബ്സാര്‍, മുനീര്‍ എന്നിവര്‍ക്കും. ബ്ലോഗിലേക്ക് മടങ്ങുവാന്‍ ഒരു ചെറിയ പ്രചോദനം കാത്തിരിക്കുന്ന പലര്‍ക്കും ഈ മീറ്റ്‌ പ്രോത്സാഹനമാവുമെന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്. അങ്ങനെയെങ്കില്‍ ബ്ലോഗില്‍ വായനക്കാരും എഴുത്തുകാരും സജീവമാകുന്ന നാളുകള്‍ വിദൂരമല്ല എന്ന പ്രത്യാശയോടെ ഞാനും ബ്ലോഗിലേക്ക് തിരച്ചു വരുന്നു...