പതിവ്...
നിന്നെയും കാത്തിരിക്കലൊരു പതിവായെനിക്ക്: സന്ധ്യ മയങ്ങുന്ന നേരത്തെന്നുമെന് പടിവാതിലില് നിന് നിഴല് ഞാന് തിരയും; കേള്ക്കുന്ന സ്വനങ്ങളൊക്കെ നിന്റേതെന്നു ഞാന് വെറുതെയാശിച്ചിരിക്കും... ഒടുവിലാ സൂര്യന് മറയുന്നനേരമെത്തു- മിരുട്ടെന്നെയും മൂടവേ, കഴയ്ക്കും കണ്ണുകള് പതുക്കെയടച്ചു ഞാന് നിന്നെയെന്നുള്ളില് കാണും.. നനുത്തൊരോര്മ്മയായ് പടര്ന്നു നീ, നിനവായ്, കനവായ് എന്നുള്ളില് നിറയവേ... തപ്തമാമെന് മനസ്സിന് വിങ്ങലുകള് കുളിര്തെന്നലേറ്റപോലകന്നൊടുങ്ങും; ശാന്തമാം മാനസസരസ്സിന് ഓളങ്ങളില് നീഹാരബിന്ദു പോല് നീ തിളങ്ങും... ഇനി നീ വരില്ലെന്നു ഞാനറിയുന്നെങ്കിലും സഖേ, നിനക്കായ് കാതോര്ത്തിരിക്കുന്നു നിത്യം! ചിത്രത്തിനു കടപ്പാട് - ഗൂഗിള് ഇമേജ്